Og hvør ið enn klettum ræður ei á vindi vá
Teir hildu um stýrisvøl tá ódnin legði á
"Legg upp í lotið," rópti ein og samdir teir
hála á stýrisvøl, men alt til fánýtis
Leiðin er løgd, í gróti er høgd,
og eru vit nøgd tá søgnin er søgd
Og skriður tín knørrur fram tað sama hvat tú vil
Teir bardust um stýrisvøl men einki róður til
Og enn vit halda stýrisvøl eins og vit
halda vit eru fræls, trælborin óspurd so
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
Tiltuskað av landnyrðings ódn, og vindurin
leikar í Miðgarði mól
Til Ásgarðs har Askurin stóð, sum træðrirnir
lívsins í lotinum har blaktraðu tá
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
og fløtur, vitandi hvat mál vit megna livandi
Og feigdin dregur liðandi, vit vála henni
Tigandi á ting
[Solo: Heri Joensen]
[Solo: Terji Skibenæs]
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
Væl vitandi langnunnar leið, men gott er
tað treystið at val er í vón
Óteljandi leiðirnar tær, men ilt er tað
treystið at valið er gjørt, leiðin bert ein
Leiðin er løgd, í gróti er høgd
og eru vit nøgd tá søgnin er søgd
[Translation:]
And whoever reigns these cliffs, did not defeat the wind
They held the tiller when the storm broke loose
Steer into the wind, shouted one and united they
pulled the tiller, but all in vain
The course has been set, carved in stone
And are we satisfied when the tale is told
And does your ship advance regardless of what you want
They fought over the rudderless tiller
And still we hold the tiller as we
Think we are free, thrallborn unconsulted so
We all drift on the graveyard field
In desolate halls, about distant mountains
Drenched and weary by the northwestern
storm, and the winds rages in Midgard
To Asgard where the Ash stood, like the
threads of life then flapped in the breeze
We all drift on the graveyard field
In desolate halls, about distant mountains
And plains, knowing what goal we are capable of living
And destiny draws slowly, we drift to meet it
We all drift on the graveyard field
In desolate halls, about distant mountains
Well aware of the course of destiny but it is
comforting that choice is before us
Countless your possible courses, but
discomforting that the choice has been made,
only one course
The course has been set, carved in stone
And are we satisfied when the tale is told
